Wát een heerlijke dag hadden we op zaterdag 18 maart tijdens ons concert ‘Voorjaar in ’t Voorhuis’! ’t Voorhuis bood een prachtige plek voor ons concert. Met een gezellige ontvangstruimte, concertzaal en verrassende binnentuin.
De voorbereidingen begonnen al vroeg in de middag. We versierden gezamenlijk de verschillende ruimten. Met uiteraard voorjaarsbloemen (echte voor in de ontvangstruimte en grote kartonnen en crêpepapieren versies voor bij het podium). Voor extra sfeer bij het avondconcert brachten we in de concertzaal lichtjes aan. Ook aan de catering was gedacht. Eigen baksels en drankjes werden klaargezet. Omdat we ’s middags veel kinderen verwachtten lagen ook Singalicious kleurplaten (gemaakt door onze eigen Lot van LOT of Illustrations) en kleurpotloden klaar.
Toen ’t Voorhuis was ‘aangekleed’ moesten wij natuurlijk zelf nog zorgen dat we in het juiste kleurenpalet gekleed waren. Daarna konden we samen inzingen en meer ‘landen’ in de ruimte.
En: toen was het al zover. Het publiek voor het middagconcert druppelde binnen.
Al kletsend in de ontvangstruimte gebeurde er ineens iets. Als een soort flashmob zetten we ‘Cups’ in. I got my ticket for the long way round. Two bottles of whiskey for the way. And I sure would like some sweet company-y. I’m leaving tomorrow, whatta you say? Na deze verrassingsopening begaf het publiek zich naar de zaal. Op het podium stonden de ‘Singalicious royals’ al in een koninklijke houding klaar. Je raadt het al: we zongen ‘Royals’ van Lorde. De anderen liepen al neuriënd de zaal in en stelden zich achterop het podium op om de begeleiding te zingen. Hierna volgde het prachtige ‘Calm after the storm’, de songfestivalhit van The Common Linnets. Na een welkom aan het publiek door Sylvia schreden onze ‘three degrees’ Claire, Lot en Iris naar voren voor de solo van ‘When will I see you again’, begeleid door de rest van het koor. Na ‘Make you feel my love’, vooral bekend van Adele maar oorspronkelijk van Bob Dylan, was het tijd voor een uitleg over meerstemmig zingen van Hans aan de hand van ‘Yesterday’ van The Beatles. Een ‘Yesterdemonstratie’ 😊
Bij Singalicious zijn er vier stemgroepen: de alten 2, de alten 1, de sopranen 2 en de sopranen 1. Hans liet deze stemgroepen om de beurt zinnetjes uit ‘Yesterday’ zingen. De begeleidende partijen en melodie bleken verdeeld over de verschillende stemgroepen. Pas door allemaal samen te zingen komt het hele stuk tot leven. Daarna verspreidden we ons in het publiek en zongen ‘I will overcome’ met verschillende ‘stemkwaliteiten’. Hans liet ons bijvoorbeeld in cartoonstijl zingen, als kleine meisjes of als oude mannen. Daarna volgde een stuk waarin het publiek mee mocht doen en dat deden ze! Terug op het podium zongen we ‘Don’t stop me now’ van Queen. We hadden werkelijk ‘such a good time’ samen en dat was te zien en te horen!
Na de pauze zongen we, verspreid staand in het publiek ‘My Immortal’ van Evanescence. De rauwe emotie van het nummer hing in de ruimte. Toen volgde op het podium ‘A night like this’ van Caro Emerald met Anneke, Lot en Elise als solisten. Dit lied ging naadloos over in het slaapliedje ‘Hushabye mountain’ waarin we deze berg bezongen, vanaf de ‘kade’ uitkijkend over de baai. Een lied van een hele andere orde volgde. Staand in piramidevorm zongen we ‘Walk like an Egyptian’ van The Bangles. Vooral het stuk waarin we allemaal elektrische luchtgitaar speelden spatte er vanaf. Na ‘Superman’ van Chef’ Special was het tijd voor ‘How deep is your love’ van de Bee Gees met een solo van Edith. Na het melancholische ‘No one knows I’m gone’ van Tom Waits sloten we, hoe toepasselijk, af met ‘Wanneer gaan we weer naar huis’ van Theo Nijland.
Wat was dit heerlijk, en we kregen hele enthousiaste reacties uit het publiek! En weet je wat het leuke was: ’s avonds mochten we nog een keer!